Zij gingen je voor
Jesse
Jesse wil graag in de geestelijke gezondheidszorg werken. Toch lukte het maar niet om zijn studie af te ronden. Na een uitstapje als verkoper en monteur van fietsen heeft hij het studeren weer opgepakt én werkt hij bij MET ggz, een organisatie voor geestelijke gezondheidszorg in Noord- en Midden-Limburg.
Gerard
Diploma’s om in de zorg te werken, heeft Gerard niet. Toch denkt hij in de zorg veel voor mensen te kunnen betekenen. Daarom trok hij de stoute schoenen aan en meldde zich bij ZorgStart. Mét succes, want binnenkort start hij met zijn nieuwe baan als huiskamerbegeleider bij Gooiers Erf. “Ik had dit al veel eerder moeten doen.”
Iveta
Iveta is een vrouw die graag werkt, zo zegt ze zelf. “Daar word ik echt gelukkig van. Ik wil mezelf ontwikkelen en prikkelen.” Tegelijkertijd is ze iemand die graag zorgt. Bij ZorgStart komt voor Iveta alles samen. “Doelen in het leven veranderen, daarom is het zo fijn dat ik op deze leeftijd nog kan switchen.”
Wander
Van vrachtwagenchauffeur naar persoonlijk begeleider in de gehandicaptenzorg. Dat is de stap die Wander na een turbulente persoonlijke reis gaat zetten. Die reis begon op zijn 17e. Toen hij na de middelbare school in de horeca ging werken. ‘Dat vond ik ontzettend leuk, vooral het werken met mensen. Na een tijdje werd ik het zat om altijd achter de bar te staan. Het was tijd voor iets nieuws.’
Robin
‘ZorgStart was voor mij de opstap om een baan te krijgen in de zorg. Zonder ZorgStart was dit mij niet gelukt.’ Robin werkte jarenlang in de reiswereld. En ja, door Corona zat hij al meer dan 1 jaar thuis. ‘Ik had mijn baan officieel nog wel, maar er was natuurlijk niet veel te doen. Ik dacht al een tijdje: ik moet iets anders gaan doen.’
Eden
De Eritrese Eden woont sinds 5 jaar in Nederland. Met haar man en 2 kids kreeg ze een woning in Weesp. ‘In Eritrea heb ik de basisschool gedaan. Ik heb ook voor mijn oma gezorgd. Zij had dementie en woonde bij ons in huis. Tot ze overleed. Ik was toen al geïnteresseerd in de zorg. Maar in Eritrea is het moeilijk om een opleiding te volgen. Dus ik kon niets doen.’
Ellen
Ellen werkte 40 jaar in de detailhandel. Als Corona niet was gekomen, had ze daar misschien nog steeds gewerkt. Maar door de crisis raakte ze haar baan kwijt. ‘En ja, wat moet je dan? Toen ik jong was wilde ik al eens de zorg in. Dat kwam er niet van. Nu kon ik opnieuw kiezen én had ik niets te verliezen. Niet geschoten is toch altijd mis?’
Dirk
Na ruim 30 jaar in het bankwezen te hebben gewerkt, wilde Dirk uit Huizen iets nieuws. Een baan waarin hij kan geven maar ook kan ontvangen. Waarin hij zijn gaven kan gebruiken en waarin hij echt in zijn kracht komt te staan. Dat bleek voor Dirk -tot zijn eigen verbazing- de zorg te zijn.
Petra
Toen ze jong was had Petra al een passie voor de zorg. Ze begon zelfs aan een opleiding. Haar jeugdige onbezonnenheid gooide roet in het eten en zorgde ervoor dat ze stopte nog voor ze haar diploma had. Ze ging op kantoor werken en dat beviel haar goed. ‘Tot ik begin dit jaar mijn jaargesprek had. Ik vertelde mijn leidinggevende dat ik graag weer de zorg in wilde’.