Verhalen

Jesse wil graag in de geestelijke gezondheidszorg werken. Toch lukte het maar niet om zijn studie af te ronden. Na een uitstapje als verkoper en monteur van fietsen heeft hij het studeren weer opgepakt én werkt hij bij MET ggz, een organisatie voor geestelijke gezondheidszorg in Noord- en Midden-Limburg.

Jill wil graag betekenisvol werk doen. De zorg lonkt, al spreekt lichamelijke verzorging haar niet aan én heeft ze niet de benodigde diploma’s. Dankzij ZorgStart ontdekt Jill dat de zorg veel breder is dan ze dacht en dat er ook voor haar een passende baan is.

Anita was de derde inwoner van de regio Noord- en Midden-Limburg die zich aanmeldde voor ZorgStart. Op 1 oktober ging ZorgStart live en een dag later schreef Anita zich digitaal in, op dat moment nog volop in haar functie als Audicien. Hoe Anita in aanraking kwam met ZorgStart?

Als een acrobaat die toe was aan een nieuwe oefening, dat vindt Ceciel een mooie omschrijving van haar overstap van de communicatie naar de zorg. “Het was tijd voor iets nieuws. Minder plannen maken en juist meer met mijn handen werken. Daar begon mijn zoektocht."

“Een aanmelding bij ZorgStart is jezelf iets gunnen.” Dat vindt Ilse, die met behulp van ZorgStart onderzocht of werken in de zorg iets voor haar is. En dat blijkt het geval: “Dit maakt me heel blij.”

Diploma’s om in de zorg te werken, heeft Gerard niet. Toch denkt hij in de zorg veel voor mensen te kunnen betekenen. Daarom trok hij de stoute schoenen aan en meldde zich bij ZorgStart. Mét succes, want binnenkort start hij met zijn nieuwe baan als huiskamerbegeleider bij Gooiers Erf.  “Ik had dit al veel eerder moeten doen.”

Juliet woonde in haar geboorteland Oeganda vlakbij het ziekenhuis. Dat Juliet nu een zorgopleiding volgt, is niet toevallig. Ook nu ze in Nederland woont, wil Juliet er voor mensen zijn: “De zorg zit in mijn hart”.

Iveta is een vrouw die graag werkt, zo zegt ze zelf. “Daar word ik echt gelukkig van. Ik wil mezelf ontwikkelen en prikkelen.” Tegelijkertijd is ze iemand die graag zorgt. Bij ZorgStart komt voor Iveta alles samen. “Doelen in het leven veranderen, daarom is het zo fijn dat ik op deze leeftijd nog kan switchen.”

Zorina staat op een punt in haar leven waarin ze zoekende is. Welke baan past écht bij haar? Is het de zorg, die altijd al trekt? Het leertraject van ZorgStart biedt uitkomst. “Ik hoop dat het me helpt om scherp te krijgen wat ik precies wil én wat bij me past.”

Behulpzaam en eerlijk, zo omschrijft Sara zichzelf. En dan houdt ze er ook nog van om met mensen te werken. Zelf wist ze allang dat ze geknipt is voor de zorg. Toch lukte het pas met hulp van ZorgStart om daar uiteindelijk echt aan de slag te gaan.

“Ik heb er nog geen tel spijt van gehad.” Dat zegt Margot over haar overstap naar de zorg. Een overstap waar ze lang over heeft nagedacht en veel voor heeft onderzocht. Een doorgestuurde Facebook-link over ZorgStart gaf uiteindelijk het laatste zetje.

Werken in de zorg sprak Vanessa altijd al aan. Pas toen haar dochter een opleiding verpleegkunde ging volgen, besloot Vanessa de stap ook te wagen. Via ZorgStart werkt en leert ze nu bij HilverZorg.

Van vrachtwagenchauffeur naar persoonlijk begeleider in de gehandicaptenzorg. Dat is de stap die Wander na een turbulente persoonlijke reis gaat zetten. Die reis begon op zijn 17e. Toen hij na de middelbare school in de horeca ging werken. ‘Dat vond ik ontzettend leuk, vooral het werken met mensen. Na een tijdje werd ik het zat om altijd achter de bar te staan. Het was tijd voor iets nieuws.’

‘ZorgStart was voor mij de opstap om een baan te krijgen in de zorg. Zonder ZorgStart was dit mij niet gelukt.’ Robin werkte jarenlang in de reiswereld. En ja, door Corona zat hij al meer dan 1 jaar thuis. ‘Ik had mijn baan officieel nog wel, maar er was natuurlijk niet veel te doen. Ik dacht al een tijdje: ik moet iets anders gaan doen.’

De Eritrese Eden woont sinds 5 jaar in Nederland. Met haar man en 2 kids kreeg ze een woning in Weesp. ‘In Eritrea heb ik de basisschool gedaan. Ik heb ook voor mijn oma gezorgd. Zij had dementie en woonde bij ons in huis. Tot ze overleed. Ik was toen al geïnteresseerd in de zorg. Maar in Eritrea is het moeilijk om een opleiding te volgen. Dus ik kon niets doen.’

Als kind droomde Kamila ervan om dokter te zijn. Het leek haar onwijs leuk. ‘Niet alleen om het geld, maar vooral om mensen te helpen, iets belangrijks te doen. Dat iemand tegen je zegt: ik ben blij dat je hier nu bij mij bent’.

Ellen werkte 40 jaar in de detailhandel. Als Corona niet was gekomen, had ze daar misschien nog steeds gewerkt. Maar door de crisis raakte ze haar baan kwijt. ‘En ja, wat moet je dan? Toen ik jong was wilde ik al eens de zorg in. Dat kwam er niet van. Nu kon ik opnieuw kiezen én had ik niets te verliezen. Niet geschoten is toch altijd mis?’

Na ruim 30 jaar in het bankwezen te hebben gewerkt, wilde Dirk uit Huizen iets nieuws. Een baan waarin hij kan geven maar ook kan ontvangen. Waarin hij zijn gaven kan gebruiken en waarin hij echt in zijn kracht komt te staan. Dat bleek voor Dirk -tot zijn eigen verbazing- de zorg te zijn.

Toen ze jong was had Petra al een passie voor de zorg. Ze begon zelfs aan een opleiding. Haar jeugdige onbezonnenheid gooide roet in het eten en zorgde ervoor dat ze stopte nog voor ze haar diploma had. Ze ging op kantoor werken en dat beviel haar goed. ‘Tot ik begin dit jaar mijn jaargesprek had. Ik vertelde mijn leidinggevende dat ik graag weer de zorg in wilde’.