Ceciel

Als een acrobaat die toe was aan een nieuwe oefening, dat vindt Ceciel een mooie omschrijving van haar overstap van de communicatie naar de zorg.

“Het was tijd voor iets nieuws. Minder plannen maken en juist meer met mijn handen werken. Daar begon mijn zoektocht. Want wat wilde ik dan? Omdat ik praktisch en zorgzaam ben én graag met mensen omga, kwam ik uit op de zorg. Thuis heb ik mijn overstap besproken. Er komt namelijk veel bij kijken: onregelmatige diensten, een studie volgen en minder verdienen dan ik als communicatieadviseur deed. Gelukkig vonden mijn partner en kinderen dat ik ervoor moest gaan.

Toen ik over ZorgStart las, was ik meteen geïnteresseerd. Want ik wist wel dat ik de zorg in wilde, maar niet wat ik precies wilde doen. Door gesprekken met een coach en het online programma heb ik me goed kunnen verdiepen in de soorten zorg, de doelgroepen en activiteiten. Zo kwam ik uit bij zorg voor ouderen met dementie en uiteindelijk bij Vivium Zorggroep. Zij bieden een driejarige opleiding die je zelf kan vormgeven terwijl je tegelijkertijd werkt. Ik heb me aangemeld en ik ben op 1 oktober gestart.

Samen met medestudenten volgde ik eerst een oriëntatieperiode waarin we elkaar en de locaties van Vivium leerden kennen. Inmiddels werk ik op de locatie Hogewey in Weesp. Dit is een wijkje met 27 woningen. Elke woning heeft zeven bewoners met dementie in een beginnend of gevorderd stadium. Samen runnen we het huishouden, doen we activiteiten en helpen met de verzorging. Ik vind het een bijzonder concept, bewoners hebben hier nog veel vrijheid.

Ondanks dat ik nog maar kort in de zorg werk, voel ik me nu al op mijn plek. Vooral omdat ik al verschillende bijzondere momenten met bewoners heb meegemaakt. Bijvoorbeeld toen ik een boek met fijne gedichten had meegenomen en bij het voorlezen merkte dat een bewoner daar echt op reageerde. Of toen ik voor een bewoner een doosje schelpen meenam. Ik merkte dat hij ontroerd raakte. Op zo’n moment maak je echt contact, ook al is het niet altijd met woorden. Dat vind ik mooi, daar gaat het om.

Voor de opleiding ga ik nog in de thuiszorg werken en op een revalidatieafdeling. Maar werken met mensen met dementie vind ik erg bijzonder. Ik ben ook behoorlijk geïnspireerd geraakt door Teun Toebes, die zich hard maakt om oog te blijven houden voor de mens achter dementie. Iemand met levenservaring en een werkzaam leven, dat door de dementie niet opeens is verdwenen. Het zou mooi zijn als we nog meer op hun ervaringen kunnen inspelen.”